کاش عشق را از پلک های خود می آموختیم.
پلک هایی که تا وقتی خون در رگ هایشان جاری است
هردم برهم بوسه می زنند.
پلک هایی که از سحر تا پاسی از شب برای در آغوش کشیدن
هم لحظه شماری می کنند.
پلک هایی که حتی برای دقیقه ای کوتاه هم نمی توانند
دوری از یکدیگر را تاب بیاورند.
پلک هایی که در لحظۀ مرگ هم در آغوش یکدیگر جان می دهند
عشق را باید از آن هاآموخت.
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی